Προ ημερών ο μέχρι πρότινος διάδοχος του σαουδαραβικού θρόνου, Μοχάμεντ μπιν Ναγιέφ, αντικαταστάθηκε από τον αναπληρωτή διάδοχο, Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν. Και άλλα πρόσφατα γεγονότα, όμως, όπως ο αποκλεισμός του Κατάρ με πρόσχημα τη βοήθεια προς το «Ισλαμικό Κράτος» ή η αιφνίδια ανατροπή  της σειράς διαδοχής, φέρνουν τη Σαουδική Αραβία στο προσκήνιο του ενδιαφέροντος της παγκόσμιας δημοσιότητας.

Η χώρα, που αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους παραγωγούς πετρελαίου στην υφήλιο, προσλαμβάνεται συνήθως  στη δημοσιότητα ακριβώς υπό το χρίσμα αυτής της τεράστιας οικονομικής δύναμης  που ασκεί έλεγχο διά των πετροδολαρίων.

Το βασίλειο που συνένωσε τον αραβικό πληθυσμό της χερσονήσου σε ένα κράτος, με βάση του τον ουαχαμπισμό, μια αυστηρή μορφή της ισλαμιστικής ορθοδοξίας, πάλεψε για αιώνες για την ύπαρξή του απέναντι σε ανταγωνιστικά  μοντέλα διοίκησης, για να βρει τη λύτρωση στα οικονομικά του προβλήματα μέσα από την αθρόα ροή του «μαύρου χρυσού».

Αυτός ο συνδυασμός πολιτικής οργάνωσης που βασίζεται στη θρησκεία και μιας τεράστιας οικονομικής δύναμης  που παίζει ρόλο πρωταγωνιστή στον παγκόσμιο καπιταλισμό μορφοποιεί και τη σημερινή εικόνα του κράτους.

Μια κοινωνία  στην οποία πλήττονται από τη μία θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, ενώ από την άλλη η χλιδή επιδεικνύεται με εμφατικό τρόπο. Μια χώρα δυστοπία αυταρχισμού, η οποία κινητοποιεί από την άλλη και οργανώνει  τον αραβικό κόσμο σε ένα παιχνίδι διεθνούς επιρροής, που παίζει καθοριστικό ρόλο για την παγκόσμια ισορροπία ισχύος.