Η «ΕΘΝΟΣΩΤΗΡΙΟΣ» ήταν µόλις οκτώ ηµερών όταν ο δικτάτορας Παπαδόπουλος διέταξε τον σχηµατισµό της Υπηρεσίας Ελέγχου Τύπου ή, όπως θα γινόταν ευρέως γνωστή, της επιτροπής λογοκρισίας. Με την κήρυξη κατάστασης πολιορκίας στις 21 Απριλίου, το Άρθρο 14 του Συντάγµατος ανεστάλη, αίροντας την ελευθερία του Τύπου. Στις εφηµερίδες απαγορευόταν εφεξής «να θίγονται τα µέλη της βασιλικής οικογένειας και της κυβέρνησης, οι Ενοπλες ∆υνάµεις και η λειτουργία του κρατικού µηχανισµού». Απαγορεύονταν τα δηµοσιεύµατα που θα µπορούσαν να αναζωπυρώσουν τα πολιτικά πάθη, η αναδηµοσίευση ανακοινώσεων αριστερών οργανώσεων και κάθε δηµοσίευµα που κατά την κρίση της Υπηρεσίας Ελέγχου «παραβλάπτει το έργον της Κυβερνήσεως», αλλά και «η χρήση της δηµοτικής γλώσσας» ¹. Μπορεί εκ των υστέρων πολλοί δηµοσιογράφοι να διηγήθηκαν αστεία περιστατικά από το έργο της επιτροπής λογοκρισίας, αλλά η καταστολή που υπέστη ο Τύπος κάθε άλλο παρά αστεία ήταν. Η «Αυγή» και η «∆ηµοκρατική Αλλαγή» εξαφανίστηκαν από τα περίπτερα, όπως και η «Καθηµερινή» και η «Μεσηµβρινή» της Ελένης Βλάχου, καθώς η ιστορική εκδότριά τους αρνήθηκε να συνεργαστεί µε το καθεστώς. Το 1969, η χούντα αποφάσισε να άρει τη λογοκρισία – ή, πιο σωστά, να τη µετατρέψει από πρόσκαιρο µέτρο σε νόµο. Με το νοµοθετικό διάταγµα 346 ήρθη η προληπτική λογοκρισία, αλλά οριοθετήθηκαν συγκεκριµένες απαγορεύσεις, η παραβίαση των οποίων θα οδηγούσε σε µη εξαγοράσιµες ποινές. Όπως σχολιάζει ο Γιάννης Γκλαβίνας, το Ν.∆. 346 ουσιαστικά µετέθεσε τον ρόλο του λογοκριτή σε εκδότες και αρχισυντάκτες. Με την πτώση της χούντας, το περιοδικό «Αντί», που είχε εκδώσει  µόνο ένα τεύχος επί των ηµερών της δικτατορίας, ξεκίνησε τη δεύτερη ζωή του το 1974. Στο πρώτο τεύχος της β’ περιόδου άρχισε µια µακροχρόνια ερευνητική δουλειά του περιοδικού να καταγράψει και να αποκρυπτογραφήσει τι συνέβη στην επταετία και τι κληροδότησε αυτή τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Από µια τέτοια δουλειά δεν θα µπορούσαν να λείπουν οι δηµοσιογράφοι.

___

1. Γιάννης Γκλαβίνας, «Εφ’ όπλου… ψαλίδι: Ο κρατικός µηχανισµός επιβολής λογοκρισίας και το πεδίο εφαρµογής του την περίοδο της δικτατορίας των συνταγµαταρχών (1967-1974) µέσα από το αρχείο της Γενικής Γραµµατείας Τύπου και Πληροφοριών», στο: «Η λογοκρισία στην Ελλάδα», επιµέλεια: ∆ηµήτρης Χριστόπουλος – Πηνελόπη Πετσίνη, Ιδρυµα «Ρόζα Λούξεµπουργκ», 2016.